An Krampus hobt’s etz wieder dalebt, gruslich gei!
Aba wo kimmt der eingle her? Wer san seine Eltern?
G’suacht hob i lang aba mittn im Woid hob i na eana Höhle g’funtn.
Mit der Mama vom Krampus hob i mi dann gmiatle unterhoitn.
Sie war ja seiba friara Hex aba wo de Kinder na do warn war’s wia übaroi.
Und a kloana Grampal muass ollahand lerna: Groß und stark muass a wern mit a wuid’n Ausstrahlung.
Fellpflege muass a a lerna, seine Ruatn miassn wos aushoitn.
Erfahrn muass a weichane Kinder recht frech san, grausliche Strafen muass a se ausdenga kenna – do g’langt des neistecka in Sock manchmoi nimma.
D’Mama sogt, er macht’s scho recht guat aba owetrong in Keller derf a etz koan mehr, do is voi.
Sie baun zwar grod a neie Höhle aba bis de fertig is hom`s net amoi no Blotz fia an Kloana.
Heia hom ma oiso Glück g’habt und bis nächst’s Johr samma einfach Olle brav, dann schaugt er bläd.
GriasDe,
de Seit’n san richtig nedd gmacht – imma wieda schee
Servus
da Robert
Servus Robert,
schee, dass’ da gfoit! Do geht des Neie Johr fia mi guat o’